Prolog

Nasza główna bohaterka miała w zwyczaju, od razu po powrocie ze szkoły, siadać na parapecie w swoim pokoju. Robiła to, by pomyśleć, ale też by robić zapiski w zeszycie. Tak samo było i tym razem. Spojrzała przez okno i zatonęła myślami w swoim świecie. A brzmiały tak:

„Jestem kim jestem, a kim jestem? Mam na imię Isabelle i mam 17 lat. Mieszkam w Los Angeles wraz z starszą siostrą Kelly. A co z rodzicami? Taa to skomplikowane i sama nie wiem… No więc tak. Moim marzeniem jest zostać znaną tekściarską. Po prostu kocham muzykę. Jestem troszkę nieśmiała, ale pracuję nad tym. Staram się być cały czas uśmiechnięta i pozytywnie patrzę na świat. Uwielbiam też żartować. Mój ukochany zespół to R5 i wkrótce odbędzie się ich koncert, na którym oczywiście się pojawię! Jestem wysoką ciemną blondynką z niebieskimi oczami. Chodzę do liceum wraz z moimi bliskimi. Edmund i Vicky są moimi przyjaciółmi od dziecka. Znają mnie lepiej niż ja sama! To chyba tyle o mnie. Czas przedstawić moją paczkę.

Edmund – jest to mój 17-letni przyjaciel, którego znam od dawien dawna. Jesteśmy parą od roku, ale tak szczerze… Nie widzę go jako partnera na całe życie. On nie jest moim ideałem… A jaki on jest? Lubi się czasami pobić z kolegami, czasami troszkę nachalny, wydaje się groźny, nieokiełzany, uparty. Ale mimo wszystko potrafi wysłuchać i pomóc, gdy jest taka potrzeba. Jest dla mnie wielkim wsparciem. A jak wygląda? Jest niewiele wyższym blondynem ode mnie z niebieskimi oczami.

Vicky – brunetka o zielonych oczach. W moim wieku. Niezwykle zakręcona z niej dziewczyna. Oczywiście w pozytywny sposób. Razem tworzymy taką parę, że na serio, nie ma większych wariatek od nas. To ona zawsze mnie namawia do szalonych rzeczy i absolutnie nie potrafię sobie wyobrazić życia bez niej. Zawsze mogę liczyć na jej pomoc.

Kelly – moja siostra jest dziewiętnastolatką i chodzi do tej samej szkoły co ja. Jest czasami nadopiekuńcza, ale dzięki temu wiem, że bardzo jestem dla niej ważna. Jest czarnowłosą dziewczyną z niebieskimi oczami. Przebojowa, lubi dobrze się bawić, czyli dużo imprezuje. Jest także odważna i pomocna. Mogę jej o wszystkim powiedzieć i to właśnie ona często pomaga mi dokonywać trudnych wyborów.

Dziś w swoim zeszycie napiszę te krótkie słowa: Myślałam, że znam siebie…”

Izzy jeszcze wtedy nie wiedziała, co się wydarzy w przyszłości. Ale miała przeczucia… Nie wiedziała, jak bardzo jej życie się skomplikuje. Dziś rano odbyła bardzo niemiłą rozmowę z siostrą na temat ich rodziców. No co usłyszała bardzo ją przeraziło. Lecz to co się wydarzy na koncercie jej ulubionego zespołu, wywróci jej życie do góry nogami… Czy uda jej się odkryć kim ona tak naprawdę jest? Czy się śmiertelnie pogubi w wirach swojego przeznaczenia? Odpowiedź na te kluczowe pytania poznamy już  wkrótce…

_____________________________________________________________

Taki oto prolog :) Rozdziały będą się pojawiać (mam nadzieję, że co najmniej!) raz w miesiącu. Liczę na parę szczerych opinii i pozdrawiam was moi kochani czytelnicy! <3